ΟΚ, το κατάλαβα. Ας προχωρήσουμε.

Ο πυροσβεστήρας είναι ΕΠΙΛΟΓΗ, όχι υποχρέωση...

Απόγευμα Τρίτης, στην Εθνική Οδό Πατρών - Κορίνθου, πριν 4-5 χρόνια.

Ο καιρός πολύ καλός, η κίνηση χαμηλή και οι συνθήκες ιδανικές για ένα άνετο ταξίδι. Είμαι στο αμάξι με τον πατέρα και την κοπέλα μου. Στα 1.000 μέτρα μπροστά βλέπω την κίνηση να έχει σταματήσει. Κόβω ταχύτητα ανάβοντας παράλληλα τα alarm για να ενημερώσω τους μετά από εμένα οδηγούς και σταματάω πίσω από το τελευταίο αυτοκίνητο. Είχε γίνει τρακάρισμα.

Μετά από 2-3 λεπτά αναμονής, και ενώ όλοι έχουν κατέβει από τα αυτοκίνητά τους, παρατηρώ ξαφνικά μία έντονη κινητικότητα από όσους βρίσκονταν πιο κοντά στο σημείο του τρακαρίσματος. Από στόμα σε στόμα διαδίδεται ότι χρειάζονται πυροσβεστήρες διότι το ένα από τα αυτοκίνητα που ενεπλάκησαν στο τρακάρισμα έπιασε φωτιά.

Επιστρέφω γρήγορα στο αμάξι, ανοίγω το πορτ-μπαγάζ και βγάζω τον εντελώς νόμιμο πυροσβεστήρα που προβλέπει ο νόμος να φέρω στο αμάξι. Είναι ένας πλαστικός πυροσβεστήρας χωρητικότητας 750ml αφρού.

Τρέχω με τον πυροσβεστήρα προς το σημείο του τρακαρίσματος, μαζί με όσους άλλους είχαν βγάλει τους πυροσβεστήρες τους για να βοηθήσω. Δίπλα μου ένας κύριος 50άρης κουβαλάει τον δικό του πυροσβεστήρα, όμοιο με τον δικό μου (απλώς διαφορετικής μάρκας).

Φτάνοντας στο σημείο του τρακαρίσματος, κάποιοι είχαν ήδη περιορίσει σημαντικά τη φωτιά και έμεναν ελάχιστες φλόγες διάσπαρτες. Προφανώς υπήρξε διαρροή βενζίνης την οποία πρόλαβαν πριν εξπλωθεί. Ο 50άρης κύριος, πλησιάζει μία εστία φωτιάς λίγο μεγαλύτερη από ένα πορτοκάλι σε μέγεθος, στρέφει τον πυροσβεστήρα στη βάση της και ψεκάζει. Και τότε συμβαίνει το μπαμ...

Κρίση Επιληψίας και μέθοδος αντιμετώπισης

Η επιληψία είναι μία αρχαιότατη νόσος. Υπάρχουν δείγματα καταγραφής της στην Αρχαία Ελλάδα, τον Μεσαίωνα, ακόμα και την Αγία Γραφή. Στα χρόνια εκείνα (πριν τον Ιπποκράτη), θεωρείτο ότι πήγαζε από θεϊκές (η δαιμονικές) αιτίες και συγχεόταν με τον σεληνιασμό και τον δαιμονισμό. Πρώτος ο Ιπποκράτης όρισε την "ιερή νόσο" (όπως την αποκαλούσε) ως νόσο του εγκεφάλου. Βρήκε μάλιστα και βότανα με τα οποία μπορούσε να ιαθεί.

Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες σχετικά με το τί προκαλεί την επιληψία, ούτε το ποια είναι τα βασικά αίτια και ποια η μακροχρόνια αντιμετώπισή της. Θα μπω όμως σε λεπτομέρειες σχετικά με το τί πρέπει να κάνεις όταν βρεθείς μπροστά σε άτομο που παθαίνει κρίση επιληψίας και ποιες θα πρέπει να είναι οι άμεσες ενέργειές σου. Τέλος, θα σου πω δυο λόγια σχετικά με τις συνηθέστερες παρανοήσεις επί του θέματος και τί είναι αυτό που δεν πρέπει με τίποτα να κάνεις την ώρα μιας τέτοιας κρίσης. Και μην νομίζεις ότι είναι σπάνιο φαινόμενο. Οι επιληπτικοί υπολογίζονται γύρω στα 50 εκατομμύρια άτομα σε όλο τον κόσμο. Δεν είναι καθόλου απίθανο να συναντηθείτε...

Η Άννυ, η Συννεφούλα και οι Bee Gees

Μπαρδόν;

Αυτό δεν είναι blog για Πρώτες Βοήθειες; Τί σχέση έχει η Συννεφούλα και οι Bee Gees;

Μεγάλη...

Θέση Ανάνηψης

Η σωστή θέση του σώματος ενός τραυματία όσο περιμένουμε να καταφθάσει στο χώρο του συμβάντος η βοήθεια που καλέσαμε είναι ζωτικής σημασίας και μπορεί να γλυτώσει τον τραυματία από σοβαρές ή ίσως και θανατηφόρες επιπλοκές. Η στάση που πρέπει να τοποθετηθεί το σώμα του τραυματία εφόσον βεβαιωθούμε ότι αναπνέει κανονικά, ονομάζεται Θέση Ανάνηψης. Και είναι πολύ εύκολο να τοποθετήσεις κάποιον σε θέση ανάνηψης, όσο σωματώδης κι αν είναι, όσο αδύνατος κι αν είσαι.

Καρδιοαναπνευστική Αναζοωγόνηση (ΚΑΡΠΑ)

Ίσως το σημαντικότερο θέμα που πραγματεύονται οι Πρώτες Βοήθειες. Αν βαριέσαι να περάσεις ένα ολοκληρωμένο σεμινάριο Πρώτων Βοηθειών, αν δεν προλαβαίνεις, αν δεν έχεις τα χρήματα (περίπου 5 καφέδες), αν... αν... αν... τότε μάθε τουλάχιστον μόνο Καρδιοαναπνευστική Αναζοωγόνηση (ΚΑΡΠΑ).

Αν παρακολουθείς τακτικά αυτό το blog, είμαι βέβαιος ότι περίμενες να γράψω για αυτό το θέμα. Είμαι βέβαιος ότι περιμένεις να δεις τεχνικές για ενήλικες, παιδιά και βρέφη, οδηγίες βήμα-βήμα, εγκυκλοπαιδικές πληροφορίες κ.λπ.

Tα θαλάσσια ρεύματα "Rip"

Σε παλιότερο άρθρο σχετικά με την ασφάλεια λουομένων, είχα αναφέρει μία οδηγία σχετικά με τα θαλάσσια ρεύματα. Ένας από τους πολύ σοβαρούς κινδύνους που εμφανίζονται στις θάλασσες όλου του πλανήτη, είναι τα λεγόμενα Rip Currents, (σε ελεύθερη μετάφραση από τη φίλη μου την Αναστασία μπορούμε να τα αποκαλέσουμε "ρεύματα επιστροφής") τα οποία από εδώ και πέρα θα αναφέρω ως "ρεύματα Rip".

Τα ήξερες; Όχι; Ούτε κι εγώ. Κι ας τα έχω δει αρκετές φορές σε αμμώδεις παραλίες...

Ο πνιγμός δεν μοιάζει ΠΟΤΕ με πνιγμό

Αληθινό περιστατικό:

Ευκατάστατος κύριος ενοικιάζει πολυτελές σκάφος (μαζί με Καπετάνιο) και κάνει τις διακοπές του σε νησί. Έχοντας πλησιάσει το σκάφος σε μία απόμερη παραλία, ο κύριος πέφτει στο νερό για να κολυμπήσει.

Ο Καπετάνιος βρίσκεται επί του σκάφους πίνοντας τον καφέ του στη σκιά.

Ο κύριος παίζει με τη σύζυγό του πετώντας νερό ο ένας στον άλλο και διασκεδάζοντας. Οι φωνές και τα γέλια τους είναι οι μόνοι ήχοι που ακούγονται στην ερημική παραλία. Ξαφνικά, ο Καπετάνιος του σκάφους σηκώνεται από τη θέση του και φωνάζει:
Είσαι καλά;
Ο κύριος του απαντά:
Μια χαρά!
Και η κυρία σχολιάζει:
Μα γιατί ανησυχεί, δεν βλέπει ότι απλώς παίζουμε;
Σε λίγα δευτερόλεπτα, ο Καπετάνιος πέφτει με τα ρούχα στο νερό και με ταχύτατες κινήσεις φτάνει στην ακρογιαλία κατευθυνόμενος προς τα πάνω τους, ενώ το ζεύγος απορεί γιατί. Το βλέμμα του Καπετάνιου δεν έχει ξεκολλήσει από πάνω τους, όπως είχε μάθει να κάνει στα σεμινάρια ναυαγοσωστικής. Πλησιάζει τον κύριο, ο οποίος του λέει:
Μα καλά, τί έπαθες και κάνεις έτσι;
Και ο Καπετάνιος με έντονο ύφος:
Φύγε από μπροστά μου, γρήγορα!
Σε απόσταση λιγότερη από 3 μέτρα από τον κύριο, η 9χρονη κόρη του ζευγαριού ήδη πνιγόταν.

Οι γονείς της δεν είχαν καταλάβει απολύτως τίποτε...

Το κοριτσάκι τελικά σώθηκε. Ο Καπετάνιος ήταν παλιά διασώστης της Αμερικανικής Ακτοφυλακής.

Αλλά τί ήτανε αυτό που εμπόδισε τον κύριο να καταλάβει ότι η κόρη του πνιγότανε;
Και, ταυτόχρονα, τί ήταν αυτό που είδε ο Καπετάνιος από απόσταση μεγαλύτερη των 15 μέτρων, που τον οδήγησε να αντιδράσει άμεσα;

Οδηγίες προς λουόμενους γονείς με παιδιά στη θάλασσα

Το καλοκαίρι είναι για τα παιδιά μία περίοδος ανεμελιάς και παιγνιδιού. Οι δε γονείς, ειδικά κατά την περίοδο των διακοπών, έχουν λίγες ώρες να ξεκουραστούν και ν' αφήσουν πίσω την κόπωση ενός ολόκληρου χρόνου.

Η χαλάρωση αυτών των ημερών είναι το καλύτερο έδαφος για να ευδοκιμήσουν ένα σωρό κίνδυνοι, αλλά οι πιο σοβαροί και άμεσοι είναι αυτοί της παραλίας. Η κουβεντούλα των γονιών με φίλους και γνωστούς είναι πραγματικά χαλαρωτική, αλλά πολλές φορές κάνει τους γονείς να ξεχνούν ότι συνοδεύουν παιδιά. Και το κακό μπορεί να συμβεί απίστευτα γρήγορα...

Οδηγίες προς λουόμενους σε οργανωμένες ή μη παραλίες

Αριθμούμε πάνω από 60 πνιγμούς από τις αρχές του Μάη 2010 ως σήμερα (20 Ιουλίου 2010) που γράφω αυτές τις γραμμές, έστω και αν δεν τους ακούσατε στο βραδυνό δελτίο ειδήσεων. Και ακόμα δεν έχει μπει ο Αύγουστος...

Η μεγάλη πλειοψηφία των πνιγμών αυτών οφείλεται καθαρά σε ανθρώπινο λάθος. Και μία από τις γεννεσιουργές αιτίες ανθρώπινων λαθών είναι η άγνοια. Η άγνοια του κινδύνου, η άγνοια των μέτρων προφύλαξης, η άγνοια των υψηλών πιθανοτήτων να συμβεί ατύχημα εν ριπεί οφθαλμού. Δεν θα πω όμως τα τετριμμένα. Θα σου πω το τί πρέπει να προσέχεις ευλαβικά, για να μην καταλήξει μία βόλτα στην θάλασσα να μετατραπεί σε δράμα. Και έχε υπόψη σου ότι δεν είναι άλλοι αυτοί που πνίγονται. Κάποιοι από εμάς είναι.

Και γιατί να εκπαιδευτώ δηλαδή;

Ξέρεις γιατί. Απλά κάνεις πως δεν ξέρεις. Όπως έκανα κι εγώ τόσα χρόνια.

Ο κίνδυνος υπάρχει παντού. Μέσα στο σπίτι, στο δρόμο, στη δουλειά, στο λεωφορείο, στο μαγαζί, στην παιδική χαρά, στην παραλία, στην καφετέρια. Παντού. Και αν πιστεύεις ότι οι πιθανότητες να συναντηθείτε είναι ελάχιστες, κάνεις λάθος. Έστω κι αν εσύ είσαι ένα τέρας προσοχής, ο διπλανός σου μπορεί να μην είναι. Του εμπιστεύεσαι τη ζωή σου; Και αν δεν έχεις διπλανό, πάλι υπάρχει κίνδυνος. Γιατί αν δεν έχεις διπλανό, είσαι είτε ναυαγός, είτε αλπινιστής, άρα πάλι κινδυνεύεις. Συμφωνήσαμε; Αν όχι, είσαι σε λάθος ιστοσελίδα. Αν ναι, τότε διάβασε παρακάτω.